เมื่อวานเห็นข้อเขียนของโยโกะที่เขียนรำลึกถึงจอห์น เธอเล่าถึงจอห์นตอนที่พบกันใหม่ๆดูน่ารักดี ผมเลยอยากแชร์ให้แฟนเพลงของ John Lennon ได้อ่าน โดยจะแปลย่อหน้าต่อย่อหน้า เผื่อใครอยากอ่านต้นฉบับจะได้อารมณ์ที่เปี่ยมล้นอย่างแน่นอน..เชิญอ่านเลยครับ
จากเพจ Yoko Ono วันที่ 8 ธันวาคม 2565
จะว่าไปแล้วจอห์นเป็นคนที่สลับซับซ้อนมาก แต่อีกมุมเขาก็เป็นคนที่คงไว้ซึ่งความใสซื่อในระดับที่เคยเป็นตอนสมัยเด็กที่บ้านเกิด ความจริงแล้วเขายังคงเก็บบุคลิกความเป็นเด็กไว้ซึ่งช่วยเขาได้มากมายเวลาที่เขากำลังเขียนเพลง เขาสามารถจดจำสิ่งต่างๆตอนเป็นเด็ก
In some ways John was a highly complex person, but, in others, he was a person who retained his innocence. On one level he remained the kid he’d been in his home town. The fact that he still kept his childlike character probably saved him and helped him greatly when he was writing songs because he was always able to remember what it was like to be a child.
โยโกะยังเล่าถึงครั้งแรกที่เธอกับจอห์นได้เจอกัน มีทั้งทำให้อารมณ์เสีย มีทั้งทำให้เธอหัวเราะ รวมถึงความทรงจำในวัยเด็กของจอห์นที่โยโกะถ่ายทอดให้แฟนเพลงได้รู้ อ่านแล้วรู้สึกซึ้งและคิดถึงจอห์นมากมาย..รายละเอียดจะเป็นอย่างไรนั้น เชิญอ่านต่อได้เลยครับ..